Tekst uitgesproken bij de opening van de tentoonstelling “winters wit”
in galerie HelpUzelven in Winterswijk

Onderweg
is een meisje
naar daar, waar
nieuw leven wordt verhaald
haar kleine hand om-vat

zware klokken klinken licht
en
dwarrelende vlokken
vlijen zich tegen elkaar
een ketting van sporen
drukt zich in het wit

in haar warme winterjas
voelt het meisje zich
opgenomen in het groeiende
wollige wit dat
alles langzaam
omkleedt
ook haar

zacht zingen wordt hoorbaar
van binnen naar buiten -en-
geeft het meisje
-met haar voeten in de sneeuw-
vleugels
voor nu en straks….
onderweg…..

Astrid Polman, oktober 2011